Reminiscensce 2: wie tekent, die blijft?

Een van de opvallendere werken op Kaapstad dit jaar is Reminiscence 2. Een reusachtig gesamtkunstwerk van meer dan 30m2 dat volledig tot stand komt door bezoekers die één voor één bolletjes zwart kleuren met de hand. Die honderdduizenden zwarte bolletjes vormen samen één afbeelding. Collectief maken de bezoekers die meekleuren een herinnering uit het verleden van Tilburg zichtbaar. Een krachtig en meeslepend project met een enorme zeggingskracht. Normaal zijn we als Kaapstad fan van mensen die buiten de lijntjes kleuren, maar probeer het in dit geval erbinnen te doen.

Reminiscence 2 heeft een minimalistische schoonheid. De opzet is eenvoudig – je kleurt samen totdat je een afbeelding bij elkaar hebt – maar achter al die honderdduizenden puntjes zit iets diepers. “Wat ik mooi vind aan dit project is dat het echt gaat om samenwerken”, vertelt kunstenaar Kevin van Braak. “Iedereen die een stip zet, is een onderdeel van het werk. Het zorgt voor verbondenheid, maar ook trots.”

Mysterie

Mensen die meekleuren, hebben geen idee hoe het eindwerk eruit komt te zien. En daar zit ook een gedeelte van de lol, vertelt Kevin. “Als mensen al weten wat het is, dan is het niet leuk. Daardoor wil je doortekenen.” Wel kan Kevin verklappen dat de afbeelding binding heeft met het verleden op de plek waar ze kleuren. “Ik ben samen met Sander [artistiek leider Kaapstad, red] op zoek gegaan naar een verhaal dat past bij dit project. Een verhaal waar mensen uit Tilburg zich verbonden mee voelen.”

Reminiscence 1

Zoals de naam al doet vermoeden, is dit niet de eerste keer dat Kevin mensen aan het kleuren zet. Het project vond een aantal jaar geleden al plaats in Milaan. Samen verbeeldden de mensen daar drie foto’s en brachten zo gebombardeerde wijken uit de Tweede Wereldoorlog en de Syrische burgeroorlog terug tot leven. Een emotioneel gebeuren. “Er kwam daar bijvoorbeeld een oude mevrouw die zei: ‘Ik wil meedoen voor mijn zusje die ik hier ben verloren.’ Dat was een beladen project, hier in Tilburg slaan we een andere weg in.”

888.888 bolletjes

Tijdens Kaapstad is de afbeelding minder beladen, maar wel twee keer zo groot. “In Italië hadden we 18 bladen met 400.000 bolletjes. Dat hebben we toen in één dag gedaan. Dit keer hebben we 40 bladen, dus reken maar uit.” Die gigantische berg tijd en energie die in dit kunstwerk gaan vindt Kevin mooi. “Die traagheid is voor mij belangrijk: dat je er echt werk in moet stoppen. Je begrijpt ook pas hoeveel werk het is als je zelf mee kleurt. Stel: je doet een uurtje mee, dan heb je waarschijnlijk een klein stuk van één canvas ingekleurd. Als je dan uiteindelijk het eindwerk ziet, dan besef je pas hoeveel tijd er in totaal in is gestopt. En hopelijk je besef je in dan ook dat kunst in het algemeen heel veel tijd en aandacht nodig heeft. Dat je het niet voor lief neemt.”